BROKOPONDO, WAT EEN BELEVENIS! -Sam

 Zondagavond trokken we met de hele groep naar Brokopondo. Helaas moesten we Alicia achterlaten, ze was ziek en lag in het ziekenhuis. (Geen zorgen intussen is ze helemaal herstelt en weer de oude.) We trokken naar Brokopondo om hier stage te lopen. Gepakt en gezakt kwam de bus ons ophalen, we hadden zoveel bij omdat we niet wisten wat we moesten verwachten. Brownsberg (de trip die we eerder maakten) ligt ook in Brokopondo en hier moesten we in hangmatten slapen. We hadden een fijne buschauffeur die ons vertelde dat hij ook werkte op de school. Onderweg stopte we ook nog bij het I LOVE BROKOPONDO beeld. 

Eenmaal aangekomen zagen we meteen dat we wel goed zaten. We verbleven in het guesthouse van Brokopondo dat ook rechtover de school lag. Dit was heel gemakkelijk want zo konden we lang slapen. Althans dat dachten we, de andere gasten in het huis en de kikkers aan ons raam dachten hier duidelijk anders over. Aangezien de meeste Surinamers samen met de zon opstaan, en niet bepaald de stilste stemmen hebben waren we altijd heel vroeg wakker. 

De eerste dag op onze "nieuwe" school werden we uitbundig onthaalt door de kinderen en de directie. Wat bleek? De directeur was ook de vriendelijke buschauffeur die ons gisteren undercover is komen ophalen aan ons huis in Paramaribo! In de ochtend werd er ook telkens een vlaggengroet gehouden, dan werd de Surinaamse vlag omhoog gehangen en zongen ALLE kinderen (leerjaar 1-8) het volkslied. Tijdens onze verwelkoming moesten wij in het midden gaan staan tijdens de vlaggengroet en één voor één de school toe spreken, iets wat ik redelijk ongemakkelijk vond. 

Lore en ik mochten samen in leerjaar 1 staan, we deden dus een hele week aan co-teaching. Dit was een hele mooie ervaring. Het is fijn om samen met iemand les te geven dat je zo goed kent. We konden elkaar goed aanvullen, maar ook onze aandacht beter verdelen tijdens het werken met de kleuters. Het thema van deze week was thema planten. We hielpen de juf met tekeningen maken, (In Suriname zijn de kopieermachines heel erg duur dus tekenen de juffen wij veel zelf met de hand.)  en mochten zelf veel input geven. We leerden de kleuters enkele Belgische spelletjes (aangepast aan het thema) zoals tik tak boem en leerden hen het lied de kikkertjes aan. Omdat Lore en ik zoveel vrijheid kregen, maakten we ook een parcours waarbij de kleuters al spelend leerden. Spelend leren is iets waar ze in Suriname zeker nog in moeten groeien dus het was zeer vernieuwend. In het parcours moesten ze kleuren, letters en cijfers gebruiken. De juf was dan ook zeer enthousiast over deze activiteit. Als kers op de taart eindigden we onze week met het planten van zaadjes. De kleuters hadden allemaal een beker meegenomen van thuis en hierin planten we onze zaadjes. We planten: kousenband en Boulanger. 

De grootste verschillen tussen Brokopondo en Paramaribo op school.

- Onze stageschool in Paramaribo is een evangelieschool, ze starten hun dag met de morgenwijding die vaak /- 20 minuten duurt. Hier in Brokopondo staan we op een openbare school, hier doen ze de vlaggengroet, een ochtendlied en een lied over de dagen van de week. Omdat ze een lied zingen over de dagen van de week, weten de kleuters ook echt welke dag het is, iets wat in Paramaribo niet het geval is.

-De school van Paramaribo is eerder klein, dit zorgt er ook voor dat we hier alle leerkrachten echt kennen en eens een praatje kunnen maken.

-Ik heb het gevoel dat ze in Brokopondo meer openstaan voor vernieuwing. In Paramaribo hebben Lore en ik de directrice echt moeten overtuigen om sommige activiteiten als co-teaching te geven. Hier was er niet veel overtuiging nodig en mochten we gewoon ons ding doen. 

- Brokopondo heeft een speciale zorgklas voor kinderen dat niet goed meekunnen.

- In Paramaribo mogen de kleuters vaker vrij spelen. 

-In Brokopondo wordt er meer gekeken naar het welzijn van de kleuters.

- In Paramaribo mogen de kleuters meer naar buiten trekken voor een les. (bv bewegingsverhaal of een spel) In Brokopondo mocht dit niet omdat we anders de andere jaren stoorden. 

Beide scholen hebben dus zijn charmes, het was een hele fijne ervaring en ik ben blij dat we de kans hebben gekregen om ook eens hier stage te lopen. Ik kijk er al naar uit om de kleuters en mijn mentor (en mijn bed) in Paramaribo terug te zien! 

Tot snel! 

Vele groeten kussen en knuffels 

Sam