Galibi en Frans Guyana

Galibi het enige gebied waar er een zandbank is. Er wonen enkele indiaanse gezinnen en voor corona verbleven er ook vaak toeristen in gastverblijven. Het bevindt zich op een lange afstand van de stad, daarom wordt de trip gecombineerd met een bezoek aan Frans Guyana één van de buurlanden van Suriname. Daar bezochten we kort de gevangenis uit de film "Papillon" en een plaatselijk marktje. 

We vertrokken met de bus, tijdens een korte stop konden we proeven van cake en vleesbroodjes. Voor toiletgebruik betaal je 5 SRD. Na de busrit van 4 uren, nemen we een overzetboot. We doen onze bagage in een plastic zak. De overzet duurt een klein kwartiertje. Eenmaal aangekomen merken we meteen dat we op Europees grondgebied zijn. Auto's met Franse nummerplaten, het stuur aan de linkerkant, rijden aan de rechterkant, propere omgeving, betalen met euro,... We halen snel even wat geld af zonder extra kosten. 

Na ons kort bezoek aan Frans Guyana, nemen we de boot voor een uur naar Galibi. Er spat veel water in de boot en het is een beetje fris. We kunnen onder een plastic gaan zitten, door de wind lijkt het net of we op kronkelidoe zitten in een rupsentunnel springkasteel haha. We krijgen roti kip als middagmaal jummie! Wanneer we palmbomen en strand zien, weten we dat we aangekomen zijn! 

Ons verblijf is prima in orde, aangename bedden en propere kamers per drie. We zien ook een boot in opbouw. Cool! We spelen even wat voetbal in het zand en een gezelschapsspelletje. Een beetje verder zien we een jongetje met twee honden in het zand rollen, super schattig. Het jongetje spreekt geen Nederlands. 

Om 17u maken we ons klaar voor een match volleybal tegen de locals. Helaas verliezen we... De lokale ploeg is professioneel! Ze hebben een scorebord en een fluitje! Na het sporten kunnen we lekker eten, we krijgen rijst kip en groente die lijkt op spinazie. 

Later op de avond vertrekken we met de boot naar het strand waar de schildpadden hun eitjes komen leggen. Hiervoor zaten we een half uurtje in het donker op de boot. Een beetje eng maar wel een leuke ervaring! Eenmaal aangekomen wordt ons vertelt enkel rood licht te gebruiken. Wanneer de schildpadden eieren leggen zijn ze in trance. Wit licht haalt hun hieruit en kan hun wegjagen en verstoren. Dit is niet de bedoeling, de schildpadden zijn met uitsterven bedreigd; Slechts 1 op de 10000 eieren groeit uit tot een volwassen schildpad. Het proces van eieren leggen gaat als volgt: eerst graaft de schildpad een put, dit duurt ongeveer een uur. Daarna begint ze met het leggen van de eieren, dit duurt tot 30 min voor ongeveer 80 tot 120 eieren. Daarna moet de schildpad de put nog dicht maken. Wanneer de schildpad gestoord wordt lost ze haar eieren in het water. Of wanneer de eieren al gelegd zijn kan het zijn dat de put niet gedicht wordt. 

De volgende ochtend worden we wakker met een uitgebreid ontbijt. Zo staan we sterk om even een wandeling doorheen het dorp te doen. De zon schijnt al fel, zalig! We maken een tussenstop bij een souvenir winkel. Hier liggen zelfgemaakte juwelen, tassen, klei schildpadden,... Bij het aankopen noteert de kassierster de namen van de vrouwen die de juwelen heeft gemaakt. Zo weet ze hoeveel geld er naar welke vrouw moet gaan. Na de wandeling hebben we even vrij om eventueel in de rivier te gaan zwemmen, deze kans laten we zeker niet liggen! In de middag eten we kip met rijst en groenten. Hiermee sluiten we onze trip af en keren we terug richting de stad. 

Wanneer we thuiskomen treffen we nog de laatste voorbereidingen voor onze Belgische dag en kruipen daarna op tijd in ons bed. Moe maar voldaan zijn we klaar voor onze twee laatste stagedagen! 

In de volgende post kan je lezen hoe deze verliepen ;) 

Voor nog meer foto's kan je kijken op onze instagrampagina: surimeiden_2022